Aile

Tekrardan merhabalar,

Biraz ara verdik yazılara sebeplerden biri bugün yazacağım konu ve yoğun iş diğeri ise elektrikler kesikti yazamadım! Ciddiyim modern zamanlarımızda bir günlük elektrik kesintisinin benim gibi teknolojik bir iş yapan birini ne hallere soktuğuna şahit oldum.

Bugün aileler hakkında biraz konuşmak istiyorum aslında ufaktan bir teşekkür yazısı bu belki de okuyanlar arasında bebeği doğmamış ve benim eski halim gibi atıp tutan birisi varsa konuşurken düşünür biraz da.

Benim eski halim demişken bizim minnoş doğmadan önceki halimi anlatayım. Doğum öncesi fikrim şuydu : "Ne ailesi efendim ben kayın valideyle ya da anne babamla öyle çok kalamam gelen gelsin doğumdan sonra bir iki gün kalsınlar ondan sonra da biz başbaşa kalalım" . Kayınvalidem şahane bir insan diğerleri zaten kendi anne babam ama zihniyet işte.

Peki yaşasın maço Türk erkeği zihniyeti şeklindeki bu fikirlere ne oldu? Uyudu arkadaşlar o zihniyet

Ailelerimiz sağolsun gerçekten bizleri başbaşa bıraktılar kısa bir süre sonra doğumdan. Bakalım çocuklarımız çocuklarına bakabilecek mi diye. Herşey güzeldi fakat küçük bir sorunumuz var. Baba yani ben işe gidiyorum anne bütün gün evde ve minnoş ile uğraşmakta. Gece daha yeni doğmuş olduğu için minnoş en azından 1,5 saatte bir emmek istiyor. O istemese bile bizim sarılık denen olayı baya ciddi olarak yaşadığımız için 1,5 saatte bir uyandırarak emzirmemiz gerekiyor. Yani gözlerinden uyku akan bir anne ve baba. İşten eve gidince pestili çıkmış bir baba ama karşısında bütün gün bebekle uğraşmış yaşasın kocam geldi şimdi o bakar biraz ben de dinlenirim edasında bir anne.

Daha sonraları yani şimdiki durumu size anlatayım : "Anne bize gelsenize" . Peki gelirler daha sonra " Ya gitmeyin yarın gidersiniz" . "Dur şimdi bak bir gün daha kalın balık yeriz" vb.

Tabii ki bizim durumumuz cidden zordu benim ailem şehir dışında kayın validem ise devamlı işte. Geldiklerinde artık sabahları minnoş uyandığında "Anneeeeee" diye bağırıyorum ve pingg annem 3 saniye içerisinde yanımızda çünkü minik torunu uyanmış ve sabah bütün şirinliği ile onu bekliyor. Bu da bize uykuya devam demek oluyor. Bunun dışında tabi ki yine evde bütün gün torunlarıyla güreş tuttukları için evin toparlanması da demek.

Şimdi bunların tamamını geçelim.

Babamın daha genç delikanlı zamanlarımda bana kızdığında söylediği bir söz vardı "Eh oğlum bir gün baba olduğunda anne babanın kıymetini çok iyi anlayacaksın"

Şu an inanın bizim için yaptıklarını çok çok iyi anlıyorum. Bunun dışında bizi nasıl sevdiklerini, bizim hakkımızda neler düşündüklerini belki de yeni idrak ediyorum. Şu an bile 67 yaşında olan ve bir imdat sesine koşarak gelen, onca stresli işinin arasında bize 3 saat sinemaya gitme fırsatı vermek için torununa bakan (anlatamam 1 sene sonra karı koca başbaşa sinemaya gitmenin mutluğunu) ve her şeyden öte yıllardır her cefamızı çeken annem, babam ve kayın validem sizleri çok seviyoruz ve teşekkür ediyoruz.

Son sözüme gelince "Bir gün anne ve baba olduğunuzda anne ve babanızın kıymetini çok iyi anlayacaksınız"